قریبا اکثر کفش‌های نایکی مجهز به کوشن یا همان کوسن‌های نرم کفی هستند، یک تکنولوژی خاص که با نام Nike Air شناخته می‌شود. اما تکنولوژی Air چه ویژگی‌هایی دارد که باعث می‌شود شما به خریدن آن ترغیب شوید!

این نگاهی کوتاه به تاریخچه این تکنولوژی منحصربه فرد نایکی و ویژگی‌های شگفت انگیز آن است.

کوتاه از Nike Air

اگر بخواهیم به طور خلاصه بگوییم که Nike Air دقیقا چه ویژگی‌هایی به یک جفت کفش می‌دهد، می‌توان این طور آن را توصیف کرد:

این تکنولوژی شامل یک توده هوای کاملا فشرده در کیسه‌های مقاوم و در عین حال انعطاف‌پذیری می‌شود که در لایه میانی و زیر بخش‌های پاشنه و جلوی کفش قرار می‌گیرند.

این کوشن‌های بادی (Cushion) در انواع کفش نایکی، از فشار وارده بر پا می‌کاهند و خیلی سریع پس از هر فشار یا ضربه به حالت اولیه خودشان بازمی‌گردند، بنابراین در طول زمان قابلیت ضربه‌گیری خودشان را به بهترین شکل حفظ می‌کنند.

Nike Air از کجا شروع شد؟

ایده تکنولوژی Nike Air از ذهن یک مهندس هوافضا ریشه گرفت، فرنک رودی (Frank Rudy) با یک نظریه بنیادین وارد نایکی شد، نظریه‌ای که هیچکس قبل از نایکی حاضر به باورش نشده بود؛ استفاده از هوا در زیره کفش!

ایده او این بود که یک سیستم کوشن بادی دائمی در زیره کفش‌های ورزشی دویدن تعبیه شود، به این ترتیب این زیره، برخلاف کوشن‌های فومی رایج در آن زمان، هرگز فرم خود را از دست نمی‌داد و به مرور زمان صاف و بدون کارایی نمی‌شد.

زمانی که رودی این ایده را مطرح کرد، استفاده از کوشن‌های فومی یک هنر روز برای برندهای مطرح ورزشی محسوب می‌شد، به همین دلیل هیچ کس حاضر نبود آن را بپذیرد.

یک اشکال اساسی در کار بود! برای به کار بردن ایده فرنک رودی، لازم بود فرایند تولید کفش‌ها به طور کلی متحول و بازآفرینی شود.

نایکی تنها کمپانی بود که پتانسیل استفاده از هوا در زیره کفش را جدی گرفت. بعد از آن همکاری شروع شد و در نهایت کفشی به بازار آمد که همه درباره‌اش حرف می‌زدند، کفشی که می‌توان با آن روزها، ماه‌ها و حتی سال‌ها دوید بی‌آنکه فرم خودش را از دست بدهد.